De Australische melkveehouderij is nog steeds in beeld bij jonge agrariërs die ruimte willen om te boeren. Het is een groot land en de economische perspectieven zijn goed. Maar toestemming krijgen om te emigreren naar Australië is niet eenvoudig. Eigenaar worden van een melkveebedrijf is er niet goedkoop. En de klimatologische omstandigheden zijn ware uitdagingen.
Melkveebedrijf sprak met Piet Raedts, een kenner van de Australische melkveehouderij.
Grootste uitdagingen van Australië
Australië staat nog steeds in de belangstelling van jonge boeren in Noordwest–Europa. Is er toekomst voor deze boeren en wat zijn voor deze emigranten de grootste uitdagingen?
Piet Raedts: “Er zijn nog altijd mogelijkheden maar starten met weinig kapitaal wordt steeds moeilijker. Men kan nog altijd de route volgen om na enkele jaren als medewerker of co-manager gewerkt te hebben, als share milker te beginnen. Dat opent dan de optie om langzaam kapitaal op te bouwen in dieren en bedrijfsmiddelen om dan een doorgaans wat kleiner dan gemiddeld bedrijf te kopen. Dat kan dan verder worden uitgebouwd of er kan eigen vermogen worden opgebouwd om een groter bedrijf te kopen.
Wat kost het om een Australische melkveehouderij op te starten?
Nieuwe bedrijven, zeker in Tasmania, zijn vaak groot (600 tot 1.000 koeien) om het schaalvoordeel goed te benutten. Er is hier geen investering in stallen en sleufsilo’s nodig. Maar men moet wel alle grond kopen waarop de koeien moeten grazen, looppaden aanleggen, investeren in machines en ook in irrigatie om het gras gedurende normale zomers te laten groeien. Met 1.000 koeien en 3 koeien per ha heb je dan al gauw 330 ha effectief graasbaar land nodig. Plus nog land voor paden, de melkstal, eventueel nog wat bovengrondse wateropslag. Het gaat al gauw richting 375 ha. Als dit inclusief paden, afrastering, afwatering en irrigatie dan slechts ‘n 20.000 AUD per hectare kost, is dat toch al 7.500.000 AUD.
Voordat je koeien hebt, de melkstal gebouwd is, en een klein beetje machines en een loods bezit, dan zit je al gauw op $12.000.000 AUD. En dan is er nog niets voorzien voor het jongvee, dat dan wel uitgeschaard kan worden. Als je dit al zou kunnen doen met 20 procent eigen vermogen, dan is dit toch al zo’n 2,4 miljoen AUD, omgerekend 1,5 miljoen euro (1 AUD is € 0,64 euro, maart 2021). Dat verdien je niet snel bij elkaar met share milken. Maar als je goed en financieel verstandig boert, zijn er nog altijd wel mogelijkheden. Hoe jonger men begint, hoe beter.
Zuivelcode ‘code of conduct’
Per 1 januari 2020 werd in Australië de ‘code of conduct’ voor melkveehouders geïntroduceerd. Deze zuivelcode moet ervoor zorgen dat de melkveehouders een eerlijke prijs uitbetaald krijgen en dat de zuivelverwerkers open en transparant te werk gaan. Wat is er daadwerkelijk veranderd voor de individuele melkveehouders?
”De melkprijs wordt hier, net als in Nieuw-Zeeland, rond 1 juli voor een heel jaar bepaald. Die prijs is dan wat men minimaal ontvangt met eventueel een kleine prijsverhoging als het lopende jaar meevalt. De nieuwe zuivelcode was in juli 2020 actief toen de melkprijs voor het nu lopende seizoen werd aangekondigd door de verschillende melkfabrieken. In het verleden keken die vaak de kat uit de boom. Verschillende melkfabrieken wachtten met de aankondiging tot enkele grote melkfabrieken hun prijs bepaald hadden voordat ze zelf hun prijs bekendmaakten. Nagenoeg alle melkfabrieken deden dit op het allerlaatste moment zodat niemand de prijs kon afkijken. ”
Hoe groot is het probleem van droogte?
Australië kampte de laatste decennia ook met enorme droogte. Hoe gaan melkveehouders daarmee om?
“Omdat droogte – of toch een veel minder dan normale hoeveelheid regenval – hier soms enkele jaren aanhoudt, kan het voer voor het vee opraken, zeker in de ‘outback’. Import van graan is moeilijk. Normaal gesproken is Australië een exportland en wordt er eigenlijk geen graan geïmporteerd. Er gelden vaak strikte regelingen bij import om te voorkomen dat er lastig onkruid wordt binnengebracht. Bij grote voertekorten is er soms een toestemming mogelijk die vaak maar voor de levering van één zeeschip afgegeven wordt. Hooi en graan kunnen zo soms meer dan verdubbelen in prijs, zoals bijvoorbeeld in 2019. De graanprijs noteerde 75 procent boven de wereldmarkprijs.
Tekst: Erna van Butzelaar
Je las zojuist een deel van een artikel uit het vakblad Melkveebedrijf. Nieuwsgierig naar het hele interview?
