Per 2020 is in Duitsland er een verbod op het gebruik van ureummeststoffen (zonder ureaseremmer) op grasland. In Groot-Brittannië wordt ook gesproken over een dergelijk verbod. Waarom? Omdat de verliezen bij de omzetting naar opneembare stikstof kunnen oplopen tot 25%. Hieronder wordt uitgelegd hoe dat zit.
Uitstoot per kunstmestsoort
De uitstoot kan per kunstmestsoort verschillen. Het is goed om te weten dat ammoniakuitstoot vooral bij ureumhoudende meststoffen voorkomt. Hieronder staan de resultaten van een proef van landbouwkundig onderzoeksstation Hanninghof in Dülmen (Duitsland) waarin dat wordt aangetoond.
Op gelijke grondmonsters zijn verschillende kunstmeststoffen toegepast. Vrijgekomen ammoniak wordt opgevangen en middels een kleurstof direct zichtbaar gemaakt. Hieronder staan twee foto’s: de situatie 4 dagen na toepassing van de betreffende kunstmeststoffen en 11 dagen na toepassing.
Hoewel niet verrassend laat ureum al snel een enorme ammoniakuitstoot zien. Een ureaseremmer laat een duidelijk vertragend effect zien. Na 4 dagen al is de eerste uitstoot daar ook al zichtbaar (figuur 1).
Nitraatmeststoffen
Na 11 dagen is bij de nitraatmeststoffen (YaraBela) nog niets te zien. Het verschil met ureum, zelfs met ureaseremmer, is duidelijk. De ammoniakverliezen bij de ureumvarianten zijn veel groter en komen sneller vrij.
Het verschil tussen de nitraatmeststoffen (YaraBela) en ureum is goed te verklaren. In de bodem zijn voor ureum meer omzettingsstappen nodig om tot voor de plant opneembare stikstof te worden. Elk van deze stappen zorgt voor verliezen. Het nitraatdeel in de YaraBela meststoffen hoeft niet opgezet te worden en is direct opneembaar. Dit resulteert in aanmerkelijk minder verliezen.
Toepassen van nitraathoudende meststoffen geeft minder ammoniakuitstoot naar de omgeving en levert meer opneembare stikstof voor het gewas.